اثربخشی مداخله ارتقای سبک زندگی سالم به شیوه شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب

مقدمه: کاهش کیفیت زندگی بیماران قلبی و بستری شدن مکرر آنها در بخش های مراقبت ویژه قلب، چالش مهمی برای آنان است. مطالعه حاضر با هدف تبیین اثربخشی مداخله ارتقای سبک زندگی سالم به شیوه شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی با سنجش در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل، 26 بیمار مبتلا به نارسایی احتقانی قلب از میان بیماران مراجعه کننده به بیمارستان قلب شهید رجایی در تهران به صورت در دسترس انتخاب شدند. سپس، به صورت تصادفی در گروه آزمایش(11n=؛ تحت مداخله ارتقای سبک زندگی سالم به شیوه شناختی-رفتاری طی هشت جلسه گروهی یک بار در هفته) و گروه کنترل(15n=) گماشته شدند. کیفیت زندگی برای کلیه شرکت کنندگان در هر سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری توسط پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلب(ihf-qol) و مقیاس های افسردگی، اضطراب و استرس(dass) اندازه گیری شد. نتایج: طبق نتایج تحلیل واریانس با اندازه های مکرر، این مداخله بر کیفیت زندگی و مولفه های روان شناختی آن تأثیر کوتاه مدت داشت. بعد از اختتام درمان، بیماران به خط پایه نزدیک شدند، اما اثر مداخله بر افسردگی بعد از دو ماه پیگیری تداوم داشت. نتیجه گیری: با توجه به تأثیر مداخله ارتقای سبک زندگی سالم به شیوه شناختی- رفتاری در بهبود کیفیت زندگی و ابعاد روانشناختی آن، هزینه های بالای بیمارستان و طولانی بودن مدت درمان این بیماران، استفاده از این مداخله به صورت مستمر مفید می باشد.